W branży ściekowej, podobnie jak w życiu, każdy system, każde rozwiązanie ma swoje wady i zalety. Istnieje wiele sposobów na wprowadzenie tlenu do ścieków - jedne są lepsze, drugie gorsze. Jest to jednak pojęcie względne, a wybór metody napowietrzania zależy od wielu czynników i specyfiki oczyszczalni.
Wśród wielu technik napowietrzania dominującą rolę odgrywa napowietrzanie drobnopęcherzykowe. Wynika to z doskonałych parametrów eksploatacyjnych, które postaramy się przedstawić poniżej w odniesieniu do metod tradycyjnych.
Przedstawione systemy charakteryzują się:
- małą awaryjnością
- oszczędnością energii *)
- przy projektowaniu pozwalają na zmniejszenie gabarytów komory napowietrzania
- wysoką efektywnością natleniania
- likwidacją mechanicznego rozprysku ścieków
- zmniejszeniem stref oddziaływania na środowisko
- w okresach zimowych nie pozwalają na obniżenie temperatury ścieku w komorze
- nie powodują mechanicznego rozrywania kłaczków osadu
- nie ulegają korozji (wykonane są z materiałów nierdzewnych)
- eliminują konieczność zewnętrznego ocieplania wyniesionych zbiorników
- segmentowa konstrukcja rusztu sprawia, że np. przypadkowe, mechaniczne uszkodzenie jednego dyfuzora nie powoduje zatrzymania pracy całego systemu, a jedynie jednego segmentu
*) Oszczędność energii na przykładzie oczyszczalni typu BIOBLOK
Dane: Zakład Technologii Oczyszczania Ścieków - Poznań mgr inż. Adam Terlecki
System drobnopęcherzykowego napowietrzania składa się z:
- źródła powietrza - dmuchawy
- rurociągów powietrznych
- rusztu napowietrzania wyposażonego w dyfuzory ułożonego na dnie komory napowietrzania
Elementy rusztu napowietrzającego:
- rury powietrzne PCV lub ze stali kwasoodpornej umieszczone na dnie komory, na których montowane są dyfuzory
- dyfuzory dyskowe lub rurowe z membraną z EPDM (lub silikon)
- elementy montażowe: łączniki stalowe, opaski montażowe PP, lub łączniki EPDM
Zalety drobnopęcherzykowego napowietrzania ścieków:
- konstrukcja rusztów może być dostosowana do kształtów komory dzięki czemu dyfuzory zostają umieszczone tak, aby nie występowały “martwe miejsca”
- zapewniają hydraulikę w całej objętości komory
- osad czynny pozostaje w ciągłym zawieszeniu
- natlenianie jest efektywniejsze i równomierne
- kłaczki osadu czynnego nie ulegają rozrywaniu
Opory przepływu powietrza przez dyfuzor i ruszt napowietrzający wynoszą od 20 - 60 cm słupa wody (w zależności od rodzaju dyfuzora i warunków i eksploatacji - patrz karty katalogowe dyfuzorów) i wzrastają w miarę upływu czasu najwyżej do 100 cm słupa wody w zależności od warunków eksploatacji dyfuzorów.
Zagęszczenie dyfuzorów dyskowych zależy od wielu czynników i wynosi minimum 1 szt/m², maksimum - 9 szt/m² (uwarunkowane gabarytem dyfuzorów).
Napowietrzanie (niezależnie od sposobu) wpływa dodatnio na każdy rodzaj ścieków. Jednak to właśnie napowietrzanie drobnopęcherzykowe ma najwięcej zalet. Dowodem tego są korzyści ujęte powyżej jak i fakt, że wykorzystanie tego procesu wzrosło znacznie w ostatnich 50 latach. Świadczą o tym liczne publikacje i patenty, a zwłaszcza liczba projektowanych i budowanych systemów.